Uit licht van Sivanada : Maart 2007, Vol. 485

In de dagen van weleer waren er in India kannibalen. Ze veroorzaakten heel wat onheil. Ze vormden een bedreiging voor het leven van heel wat onschuldige mensen. Een van hen was Holikaa of Poetanaa. Ze schiep er groot behagen in kinderen te verslinden. Shrie Krishna doodde haar en redde aldus vele kinderen. Zelfs nu nog wordt een beeld of de figuur van Holikaa verbrand. In Zuid India wordt een kleien beeld van Kaama (Cupido) verbrand. Dit is de oorsprong van het grote Holie-festival. Het begint tien dagen vóór volle maan in de maand phalgoen (februari-maart), maar het wordt gewoonlijk slechts gevierd de laatste drie of vier dagen en eindigt met volle maan. Dit is het lentefeest van de hindoes. In de lente bloeien de bomen met zoetgeurende bloemen. Ze verkondigen alle de glorie en eeuwigdurende schoonheid van God. Ze inspireren je met hoop, vreugde en nieuw leven en zetten je ertoe aan de schepper en de innerlijke bewoner te vinden, die zich verbergt in deze vormen.

Holie wordt in Zuid India Kaamadahana genoemd, de dag dat Kaama werd verbrand door Heer Shiva.

Een andere legende vertelt dat lang geleden het kleinkind van een oude vrouw moest worden geofferd aan een vrouwelijke demon, Holikaa genaamd. Een saadhoe gaf de raad beledigingen en schunnige taal te gebruiken om de demon te verjagen. De oude dame riep vele kinderen bijeen, die de demon moesten beledigen. De demon viel dood neer. De kinderen maakten een vuur met haar lichaam.

De devotie van Bhakta Prahlaada voor Heer Naaraayana en zijn ontsnapping uit de handen van de demon Holikaa is verbonden met deze legende. De vader van Prahlaada, Hiranyakashipoe, strafte hem op allerlei manieren om zijn geest van devotie te breken en om hem werelds gezind te maken. Al zijn pogingen faalden. Tenslotte vroeg hij zijn zuster Holikaa, die de gunst had verworven dat ze door het vuur niet kon worden verbrand, om Prahlaada op haar arm te nemen en in het laaiende vuur te gaan. Holikaa deed dit. Zij verdween, maar Prahlaada bleef ongedeerd en lachte. Hij werd door het vuur niet verbrand door de genade van Naaraayana.

Dit wordt ieder jaar opgevoerd om de mensen eraan te herinneren dat degenen die God liefhebben zullen worden gered en dat degenen die de toegewijden van God folteren zullen worden herleid tot as. Toen Holikaa werd verbrand, beledigden de mensen haar en bezongen de glorie van de Heer en zijn grote toegewijde Prahlaada. Zelfs nu nog gebruiken de mensen beledigende taal, maar jammer genoeg vergeten ze de glorie van de Heer en zijn toegewijden te bezingen.

In Noord India spelen de mensen vreugdevol met gekleurd water. De oom besprenkelt zijn neef met gekleurd water. De nicht sprenkelt gekleurd water op het gezicht van haar tante. Broers en zusters en neven en nichten spelen met elkaar.

Grote bundels hout worden gesprokkeld en 's nachts verbrand en overal hoort men de kreten "Holie-ho! Holie-ho!" Mensen op straat besprenkelen de voorbijgangers, ook al is het een rijk man of een officier. Er zijn geen beperkingen op deze dag. Het is zoals de gekkendag op één april in Europa. De mensen maken en zingen speciale Holie-liederen.

De mensen maken hun huizen schoon, verwijderen het afval rond het huis en verbranden het. Ziektekiemen worden zodoende vernietigd. Dit komt de openbare netheid ten goede. Jongens dansen in de straten. Mensen halen grappen uit met de voorbijgangers. Op het einde van het festival wordt een vuur aangestoken. Rond het vuur worden de kinderstreken van de jonge Krishna uitgebeeld.

Op de laatste dag van Holie nemen de mensen een beetje vuur van het grote vuur mee naar huis. Ze geloven dat hun huis zal worden gezuiverd en dat hun lichaam vrij van ziekte zal blijven.

Tegenwoordig geven de mensen zich over aan allerlei uitspattingen in de naam van het Holie-festival. Sommigen drinken grog tot ze erbij neervallen. Onder invloed bezondigen ze zich aan obsceniteiten. Ze verliezen het respect voor hun ouderen en hun leraren. Ze verspillen hun geld aan drank en dobbelspel. Dit kwaad moet worden uitgeroeid.

Festivals zoals Holie hebben hun eigen spirituele waarde. Naast de verscheidene vermakelijkheden scheppen ze een geloof in God als ze juist worden beleefd. Hindoe festivals hebben altijd een spirituele betekenis. Ze spenen de mens van zingenot en leiden hem geleidelijk op het spirituele pad naar vereniging met het goddelijke. Mensen doen havan (vuuroffer) en offeren aan de goden het eerste graan van hun oogst.

Bij zulke heilige gelegenheden moet God worden vereerd, moeten er satsangs zijn en moet kiertan worden gedaan van de Namen van de Ultieme Werkelijkheid, niet alleen het sprenkelen van gekleurd water en het aansteken van vuren. Deze plechtigheden moeten worden beschouwd als heilig en moeten worden doorgebracht in meditatie, het bezoeken van heilige plaatsen, het baden in gewijde wateren en satsang met wijzen. Liefdadigheid jegens de armen moet gebeuren in overvloed. Slechts dan kan men zeggen dat Holie juist werd gevierd. Toegewijden moeten zich bij zulke gelegenheden de manifestaties van de Heer herinneren.

Alle grote hindoe festivals bevatten religieuze, sociale en hygiënische elementen. Holie vormt geen uitzondering. Elk seizoen heeft zijn eigen festival. Holie is het grote lentefeest van India. Aangezien India een landbouwland is heeft het twee grote festivals tijdens de oogsttijd wanneer de voorraadschuren van onze boeren gevuld zijn en ze zich verheugen in de vruchten van hun hard werk. Het oogstfeest wordt gevierd over de hele wereld.

De mens wil ontspanning en afwisseling na hard labeur. Hij wil worden opgemonterd als hij uitgeput is door het vele werk en door zich zorgen te maken. Festivals zoals Holie geven hem de juiste opkikker en vrede van geest.

Het religieuze element van het Holie-festival is de verering van Shrie Krishna. Op sommige plaatsen wordt het ook Dol Yaatraa genoemd. Het woord "dol" betekent letterlijk "schommel". Een afbeelding van Krishna als klein kind wordt op een kleine wiegschommel geplaatst en versierd met bloemen en beschilderd met gekleurd poeder. Het zuivere, onschuldige gestoei van de kleine Krishna met de vrolijke melkmeisjes, de gopies van Brindavan, worden herdacht. Toegewijden zingen de Naam van Shrie Krishna en zingen Holie-liederen over het gestoei van de kleine Krishna met de gopies.

Het sociale element tijdens Holie is de vereniging of het omarmen van het grote en het kleine, van rijk en arm. Het is ook het verenigen van gelijken. Het festival leert ons de doden de doden te laten begraven. We moeten de negatieve gevoelens van het voorbije jaar vergeten en het nieuwe jaar beginnen met gevoelens van liefde, sympathie, samenwerking en gelijkheid met allen. We moeten ook proberen de eenheid met het Zelf te voelen.

Holie betekent ook opoffering. Verbrand de onzuiverheden van de geest, zoals egoïsme, ijdelheid, wellust in het vuur van devotie en kennis. Ontsteek het vuur van kosmische liefde, mededogen, edelmoedigheid, onzelfzuchtigheid en zuiverheid met de vlam van Yoga. Dit is de echte geest van Holie. Kom uit het moeras van dwaasheid en domheid en duik diep in de oceaan van goddelijkheid.

De roep van Holie is het licht van de liefde Gods altijd te laten schitteren in je hart. Innerlijke verlichting is de echte Holie. Het lenteseizoen is de manifestatie van de Heer, volgends de Bhagavad Gietaa. Men zegt dat Holie in zijn hart is.