Elke oefenstond moet steevast beginnen met wat deconcentratie of ontspanning.

Dat doe je zo.

Sta in BERGHOUDING: een kleine spreidstand op de breedte van de schouders.

Strengel de vingers in elkaar vóór het lichaam en hef de armen boven het hoofd.

Met het welbehagen waarmee je dat soms doet als je uit je bed komt. laat je het lichaam toe zich heerlijk uit te rekken en te bekrachtigen. Dat is een tonicum voor zover de keel en de buik ontspannen zijn en de adem dus vrij kan vloeien. Dat rekken is niet statisch: de schouders gaan voortdurend wat hoger, je blijft rekken. Een minuut of zo.

Laat dan de armen zakken.

Sluit de ogen (zoniet laat je ergens de blik rusten) en raak met je bewustzijn de volgende punten aan:

- het hele hoofd (in zijn normale houding, beslist niet voorover gebogen, want dan verstart de hele houding);

- de schouders (die je eens hoog opheft en dan plots laat neervallen; ervaar het "hangen" van schouders en armen, want dat is ontspanning!

- de buikinhoud (die diep neerzakt in het bekken en tegen de buikwand); dat is pas ontspanning;

- de knieën;

- de voetzolen (daar eindigen alle zenuwbanen; door even bewust te blijven van de voetzolen ontspant het hele zenuwstelsel);

- de aarde die het lichaam draagt, in het besef dat "de rusteloosheid van de geest wordt voorkomen door je bewust te zijn van één enkel element (in dit geval aarde)" (zie Yoga Soetra: 1 32, Yogakompas, blz. 35).

In dit gevoel van gedragenheid verdwijnt je oude zelfbeeld, samen met je eeuwig bezig zijn, willen, worden, zoeken, je best doen enz. en kun je het wondere ding dat je dan ervaart, bekijken ALS EEN DING op dezelfde wijze als waarop je een ander ding bekijkt!

Want dan pas ben je de TOESCHOUWER, die je in wezen bent: Waakzaamheid of Bewustzijn of het Zelf dat nooit een ding is en dat dus nooit kan worden gezien, precies zoals je je ogen niet kunt zien, omdat zij het zijn die zien. Je Zelf, dat BEN je zonder meer. Je moet dit goed begrijpen.

Wees gewoon de vrede die daar van uitgaat, als die er is! Want het is best mogelijk dat er zich spanningen openbaren, die al lang onbewust in je leven. Dat is geen probleem, als je maar niet de dwaasheid begaat te denken dat Berghouding je zenuwachtig maakt! Desgevallend blijf je rustvol bewust van die spanningen, zonder ze van je af te willen zetten. Bekijk spanningen louter als een ervaring, zonder ze van je af te willen zetten. Het paswoord is onvoorwaardelijke AANVAARDING, want dat alleen doet het Zelf stralen, waarin spanningen stilaan verdwijnen als sneeuw voor de zon.

Er bestaat een hulpmiddel. De Yoga Soetra (l 34; Yogakompas blz. 135): "Kalmte en vrede van geest kunnen worden verworven door krachtig uit te ademen en de longen leeg te houden." Doe dat zonodig meerdere keren, maar ONTSPAN DE BUIK bij het leeghouden van de longen. Je zult voelen dat je lichaam als aan de grond geplakt staat, in gedragenheid en aanvaarding, en dat spanningen vanzelf vervagen en verdwijnen.

Doorbreek daar tijdens je bezigheden ook af en toe je spanning mee. Niet vergeten!