The Divine Life Society
Afdeling Aalst |
Een verslag
In april waren we voor de zoveelste keer in de Oude Abdij van Drongen aan de Leie voor de Voorjaars Yoga Retraite. Er was opnieuw een recordopkomst: we waren met 71, onder wie een twintigtal noorderburen. Het weer was zo mogelijk nog beter dan tijdens de Najaars Yoga Retraite, met dat verschil dat alles nu niet in herfsttooi
maar in lentetooi stond. Maar weer kon ik alleen genieten van de zon, Soerya Bhagavaan over wie ik het ook hierboven had, vanuit het open raam. De Yoga Retraite slorpt me
immers helemaal op. Sadgoeroedev zet me bij zulke gelegenheden van vrijdagavond tot zondagavond onder hoogspanning.
Recht vóór mij, ongeveer in het midden van de zaal, zat een Nederlandse dame van middelbare leeftijd met een nogal zorgelijk gezicht. Haar Yogalerares had me op voorhand gezegd: "Ze wil beslist naar de Yoga Retraite gaan, maar ik weet niet of ze het aankan en of ze niet gillend wegloopt." Maar ze was er in alle programma's, heel en al aandacht. En heel spoedig zag ik op haar gezicht de zon door de wolken breken. (En bij haar niet alleen.) En dit maakte haar aantrekkelijk. Dit is de kosmische schoonheid, die de meest gesofistikeerde cosmetische schoonheid ver overtreft. Het is zo'n ontvankelijkheid die de woorden naar de lippen van de leraar brengt. Het is dat wat Gnyaanadeva bedoelde toen hij schreef dat de boer soms de achterpoten van de koe moest vastbinden om ze te kunnen melken, maar dat het kalf zijn deel van de melk krijgt zonder touw.
Mensen komen naar de Yoga Retraite om zich terug te trekken uit de wereld van hun dagelijks leven. De Oude Abdij van Drongen is natuurlijk ook de wereld, maar niet die van de dagelijkse sleur en slenter. Terugtrekking is een van de betekenissen van de naam retraite. Een andere betekenis die in het woord vervat zit, is traitement, behandeling. Maar het is geen gewone terugtrekking en evenmin is het een gewone behandeling, maar een Yogaterugtrekking en een Yogabehandeling, met andere woorden het is niet zozeer een terugtrekking, maar veeleer een postvatten in iets wat we hebben leren verdonkeremanen en wat de Bijbel "Gods beeld en gelijkenis" noemt. De Yogaschriften noemen het Aatman of Zelf. Retraite is de vertaling van het Engelse retreat, dat op zijn beurt een vertaling is van het Sanskrit Antar Yoga of Innerlijke Yoga. In het oude Sanskrit woord ligt de nadruk niet zozeer op het terugtrekken, maar veeleer op het postvatten in dat wat de Basis en het Substraat is van alle dingen.
Er zijn twee soorten Yogas: innerlijke en uiterlijke Yoga of subjectieve en objectieve Yoga of Antar Yoga en Bahir Yoga. Voor de innerlijke vormen van Yoga trekt men zich terug in de beslotenheid van een kamer, een kluis of een grot. De uiterlijke Yoga wordt beoefend in en door het dagelijks leven. Ze verhouden zich, om een voorbeeld uit de oude tijd te gebruiken, als het slijpen van zijn scheermes en het zich scheren. Men kan zijn mes niet blijven slijpen en als men het niet slijpt, haalt men niet alleen het haar van zijn kin en wangen, maar ook de huid.
Het is in deze stressvolle tijd natuurlijk niet vanzelfsprekend om om vijf uur op te staan voor een Yogaoefenschema van half zes tot acht uur, kiertans (meditatief zingen) en filosofische liederen van Swami Sivananda te zingen, te luisteren naar lezingen enz., maar wie eraan begint, dikwijls omdat het onder de voeten wat hard begint te branden, ervaart vaak dat zijn of haar hart en geest ervan gaan jubelen.
Jan sprak in zijn lezing op zaterdagvoormiddag over Zen, dat een verbastering is van het Sanskrit dhyaana, meditatie. Een van zijn Zenverhalen bleef me vooral bij. Het ging over een Zenmeester en een prachtig uitgedoste samoerai, die wil weten wat het verschil is tussen de hemel en de hel. De Zenmeester maakt enkele opmerkingen over de uitrusting van de samoerai, die daar kwaad om wordt en zijn zwaard trekt. De Zenmeester zegt: "Hier openen zich de poorten van de hel." Dit doet de samoerai nadenken. Hij steekt zijn zwaard terug in de schede. De Zenmeester zegt: "Hier openen zich de poorten van de hemel."
Mira besprak op zondagvoormiddag het prachtige hoofdstuk XIII van de Bhagavad Gietaa De Yoga van het Onderscheid tussen het Veld en de Kenner van het Veld. Het lichaam wordt een veld of kshetra genoemd, omdat men er de vruchten van zijn karma of de vruchten van zijn daden op oogst.
Frans en Krishna deden met hun kiertan eveneens de poorten van de hemel opengaan. De morgenles van Hilda werd door allen erg op prijsgesteld.