The Divine Life Society
Afdeling Aalst
Homepage


We hebben een grondig verkeerd begrip van onszelf. We beginnen met fouten en eindigen met fouten. Ons leven is er een van tegenspraak en verwarring. We denken dat we een bepaald iets zijn en werken op die basis, maar we zijn iets totaal anders.

Dat we onszelf beschouwen als verschillend van wat we in werkelijkheid zijn zou onze moeilijkheden moeten verklaren. We moeten niet verder zoeken, dit is ons antwoord.

Je begint van een verkeerde veronderstelling en komt dan ook terecht in een warboel. Dit is Samsaara = het verward zijn van onze valse persoonlijkheid in een reeks van valse ervaringen.

Opstijgen uit Samsaara is ons ware Zelf bereiken.

Onszelf zijn zou niet moeilijk mogen zijn. De moeilijkheid zou moeten zijn: zijn wat we niet zijn.

De aard van deze compilatie is het begin van de Yogapsychologie. Dit is geen studie van de mens, maar een studie van het menselijk denken.

De Praana = levenskracht houdt je levend, zelfs tijdens de slaap. De Praana Shakti is het leven zelf. Het is een trilling van je eigen Zelf.

In Yoga omvat het begrip "geest" meer dan in de algemene psychologie. Het psychologisch orgaan heeft vier functionele aspecten.

1. Manas: de geest in zijn capaciteit van denken en aandacht;

2. Boeddhi : de geest in zijn functie van begrijpend, oordelend, beslissend vermogen;

3. Ahamkaara: de geest in zijn functie van zelfbevestiging of ego;

4. Chitta: de geest in zijn functie van geheugen.

Bij Patanjali worden deze vier functies samen CHITTA = denkstof, genoemd. In Vedanta worden ze samen het ANTAHKARANA = innerlijk instrument, genoemd.

Deze functies zouden kunnen worden vermenigvuldigd. Het zijn de innerlijke lagen van onze persoonlijkheid. Het zijn graden van innerlijke manifestatie, innerlijk in Adhyaatma = het vanbinnen, uiterlijk in Adhibhoeta = het vanbuiten.

Hier moet een nieuw begrip worden ingevoerd: Adhidaiva = het vanboven. Adhidaiva is dat wat voorzit of controleert. Hier komt de rol van religie op de voorgrond, naast de filosofie en de beoefening van Yoga.

De noodzaak om het begrip Adhidaiva in te voeren, ontstaat uit het feit dat we de relatie tussen Adhibhoeta en Adhyaatma moeten verklaren.

Wat verbindt ons met de voorwerpen rond ons? De waarneming. Geen enkel van de instrumenten die een rol spelen in de waarneming, met inbegrip van de geest, heeft bewustzijn als wezenlijke eigenschap.

Het is het Bewustzijn dat de aanwezigheid van het object buiten jou openbaart.

De Adhyaatma-analyse openbaarde ons een grotere waarheid dan de Adhibhoeta-analyse. Om de relatie tussen beide te onderzoeken hebben we de waarneming ontleed. We ontdekten dat achter het proces van de waarneming "bewustzijn" staat.

Ga rustig zitten. Denk hierover na. Overweeg je positie.

Zing OM op een diepe, welluidende manier. Denk aan niets. Denk niet aan de adem. Laat de adem zorg dragen voor zichzelf. Vestig de geest op de aldoordringendheid van Bewustzijn. Zing gedurende een lange tijd OM. Wees daarna een korte tijd volledig stil.

Een suggestie: noteer in een schrift alle gedachten die in je opkwamen. Onderzoek deze gedachten die in feite je begeerten zijn. Dit is een middel om je begeerten op te sporen.

Doe dit dagelijks. Het zal je batterijen opladen.

Een opmerkelijk feit: je omgeving zal veranderen als je zelf innerlijk verandert.

Mediteer echter niet voor de gevolgen. Die komen vanzelf. Boor de bron aan. Ga naar de oorzaak. Ga niet naar de uiterlijkheden.

Breng geleidelijk de gedachten terug tot enkele fundamentele gedachten. De wereld zal je vriend worden.

Begrijp alle schakels van deze lessen: je bouwt hiermee je leven op. Vergeet er geen enkele. Deze geruchten kunnen je alleen helpen als ze een deel van je leven worden.

We ontdekten dat een ervaring drie zijden heeft. Sommige mensen denken: "Moeilijkheden komen nooit voort van anderen. Alle invloeden komen van buiten mij. " Dit is de Adhibhoeta-zienswijze. Een volgende stap is: "Ook ik schijn betrokken te zijn in de veranderingen van de wereld. " Dit is de Adhyaatma-zienswijze. De Adhidaiva-zienswijze is aannemen dat er iets is dat zowel het innerlijke als het uiterlijke omvat.

Het eerste is een materialistisch standpunt. Het tweede kan men een idealistisch standpunt noemen. Het derde standpunt is noch realisme, noch idealisme. Het is iets meer.

Het derde element is onzichtbaar, maar werkelijker dan de zichtbare zaken die we waarnemen en ervaren.

Het werkelijke is niet het zichtbare. Het zichtbare is niet het geheel van de werkelijkheid. Dit was onze conclusie na de analyse van de waarneming, die aantoonde dat er een bewuste schakel is.

Adhidaiva transcendeert Adhibhoeta en Adhyaatma en is immanent in beide: God is boven en ook in de dingen.

Mensen kennen Adhidaiva niet omdat het onzichtbaar is, omdat het nooit in de positie van een object kan staan. We geloven in wat we zien.

Er is geen egoïsme in de natuur. Er is egoïsme in de mens die klaagt.

Je kunt de wereld niet verbeteren. Welke kracht heb je? Je bent een deel van de wereld. Alleen dat wat jou en de wereld transcendeert kan de wereld verbeteren.

Wat tot de wereld behoort heeft alle kenmerken van de wereld. Het defecte element probeert het defect te verwijderen.

Wie anders zal de wereld verbeteren dan een kracht en een begrip die superieur zijn aan de natuur?

Menselijke pogingen falen. De mens sterft ontevreden. Hij begrijpt de dood niet en daarom is hij bang voor de dood.

We probeerden de wet in eigen handen te nemen. Dit was een fout. Alleen wat de natuur begrijpt, heeft macht over de natuur.

Het doel van de mens is niet de natuur aan te pakken maar de kracht te onderzoeken die de natuur kan manipuleren, met een autoriteit die groter is dan die van de krachten van de natuur.

Je kunt in de wereld niets doen tenzij je hem benadert door het Adhidaiva.

Yoga is de dingen kennen zoals het Adhidaiva ze kent en niet zoals de mens ze kent.

Yoga is in het bewustzijn duiken dat de schakel is tussen Adhibhoeta en Adhyaatma. Yoga is het zelf verheffen tot het Zelf, het Adhidaivikabewustzijn dat de Zelfheid is van alle dingen en alle dingen transcendeert.

Bhoga[1] is de rechtstreekse benadering van Adhibhoeta en Adhyaatma. Yoga is de Adhidaivikabenadering. Yoga is realisatie.

We proberen de natuur te genieten in plaats van te begrijpen. Deze verkeerde benadering veroorzaakt heel wat lijden.

Het subject zoekt contact met de natuur door middel van de zintuigen. Er schijnt geen andere manier te bestaan. Als de zintuigen defect zijn, is genot onmogelijk.

We kunnen met de zintuigen niets bezitten op een blijvende manier. Het ligt niet in de aard van de dingen dat we ze kunnen bezitten met de zintuigen.

Ten onrechte beschouwen we lichamelijk contact als bezit.

De natuur wil worden begrepen. Als je dat weigert wordt ze onvriendelijk. Haar wetten zijn vriendelijk noch onvriendelijk, maar onpersoonlijke symbolen van de relatie tussen de dingen.

Waarom is Yoga noodzakelijk?

Je kunt nooit gelukkig zijn zonder Yoga. Je hebt het of je leeft ongelukkig.

Yoga is leven met begrip en inzicht.

Er is geen ontsnapping TENZIJ in wijsheid, begrip en eerlijkheid van opzet.

De enige manier is de Yogamanier: het lagere contacteren door middel van het hogere.

Er is geen toekomst voor de werkelijkheid want ze is niet-tijdelijk. Je kunt Yoga nu toepassen, zelfs in kleine zaken.

Teveel wijsheid is niet nodig. Gebruik de eenvoudige techniek door eerlijk te zijn met de dingen. Als je eerlijk bent met de natuur reageert ze met sympathie.

Natuurlijk zijn is eenvoudig zijn. De waarheid is eenvoudig. De Yogabenadering is: wees eenvoudig, nederig, bijna een niets. Dit is zelfovergave.

Je wordt één met de wereld als je ophoudt een onafhankelijk persoon te zijn. Met dit doel bestuderen we de technieken van Yoga.

Yoga schijnt iets technisch te zijn als je het niet begrijpt. Als je het begrijpt wordt het een natuurlijk iets.

De natuur contacteren met de zinnen moet steeds mislukken, omdat de natuur buiten de zintuigen ligt.

Onze relatie met de wereld is steeds uiterlijk geweest en niet innerlijk.

Genot is niet de weg van de wijsheid. Yoga is de weg.

Yoga is geen soort van ascetisme, geen terugtrekking uit de wereld. Waaruit zou je je kunnen terugtrekken en in wat? Je gaat gewoon op in iets hogers.

Het vanbuiten (Adhibhoeta) en het vanbinnen (Adhyaatma) moeten worden gesublimeerd in het vanboven (Adhidaiva).

In Yogabewustzijn komen de uiterlijke wereld en het innerlijke subject tot eenheid omdat ze elkaar niet bezitten. Bezitten is geen eenheid.

De Yogamethode is het lager bewustzijn verheffen door een hoger begrip te hebben van het innerlijke en het uiterlijke. Dit proces omvat verscheidene stadia.

Probeer niet naar een hoger stadium te gaan voor je het lagere begrijpt. Verwacht niet dat het hogere je ogenblikkelijk te hulp komt.

"Geef Caesar wat van Caesar is. " Leef niet met de opvatting dat je de wereld moet verachten. De wereld is niet buiten de Werkelijkheid.

De Werkelijkheid omvat subject en object. Er is geen weglopen mogelijk. Waarom vluchten?

Yoga is dus het voorzichtig manipuleren van het bewustzijn. Het is subtiel in zijn handelingen, spontaan en een bron van vreugde als het een deel van je leven wordt.

In elke stap van Yoga zijn we als levende personen betrokken. Niet alleen met onze lichamen, zintuigen enz. , maar met onze hele persoonlijkheid, met alle relaties die we schijnen te bezitten.

Je kunt niet gewoon vaarwel zeggen aan alles waarin je betrokken bent en zeggen: "Ik zal Yoga beoefenen in mijn kamer. " Al deze zaken moeten worden gesublimeerd. De wereld is een deel van je Yoga. Je kunt hem niet buitenschoppen.

Swami Sivananda raadde heel sterk aan een spiritueel dagboek bij te houden.

In onze natuur is er een tweevoudig conflict:

1. een psychologisch conflict tussen je begeerten en hun vervulling;

2. een feitelijk conflict tussen jou en de natuur.

Ga van het psychologisch conflict naar het feitelijk conflict.

Het inventariseren van psychologische conflicten moet gebeuren op een onthechte manier. Verberg jezelf niet voor jezelf. Sta tenminste open voor jezelf.

In modderig water heb je geen weerspiegeling.

De waarnemer weet dat er ergens een licht moet zijn, anders zou de waarneming onmogelijk zijn. Maar hij kan dat licht niet zien.

De ontleding van de waarneming toont aan dat er een licht, een bewustzijn, moet zijn achter het proces van de waarneming.

Dat je bewust bent van de wereld bewijst dat er een bewustzijn bestaat. Je bent je echter meer bewust van de wereld dan van het bewustzijn. Je ziet alleen de rumoerige oppervlakte, niet het licht.

Elke waarneming vooronderstelt dat er een intelligentie is die je verbindt met de objecten. Ze is verborgen achter het proces van de waarneming. Ze is nooit een object van je waarneming.

Je zit zo vast aan het lichaam dat het zelfbewustzijn uit je leven verdween.

Je leeft meer in het lichaam dan in het bewustzijn.