The Divine Life Society
Afdeling Aalst |
Een kort overzicht van het magazine,
Licht van Sivananda, Februari 2003, Vol. 444
Yogamagazine
"Licht van Sivananda" niets overtreft het. |
Overzicht van het laatste nummer van Licht van Sivananda:
titels en enkele uittreksels
Een woord van aanmoediging
De yoga Retraite
Goed samengevat
Een lid schreef me een tijd geleden: "In oktober 1998 deed ik mijn eerste Yoga Retraite mee. De zondagmorgen, in uw les, opeens, in één moment, veranderde ik gewoon.'Ik' werd 'overgegeven'. 'Ik' werd toegestaan de strijd tegen mezelf op te geven. Wat er overbleef was ervaring. Gewoon zalig." Een paar zinnen later schrijft hij: "Woensdagmorgen bij het ontwaken beleefde ik weer spanning en pijn en had ik het gevoel dat de problemen er weer waren."
In oude groeven
Antar Yoga
Gebaseerd op de feiten van het leven
Maayaa
Maayaa betekent: illusie. Letterlijk betekent het: niet (maa) dat (yaa). Met andere woorden, je ziet de dingen op een vertekende manier. De wijzen zeiden: "Je kunt niet zeggen dat Maayaa bestaat en je kunt ook niet zeggen dat ze niet bestaat." Waarop baseerden ze zich om dat te beweren? Je kunt niet zeggen dat Maayaa bestaat, omdat er geen logische verklaring voor is. In de staat van Yoga verdwijnt de illusie immers, zoals de duisternis verdwijnt als je het licht aansteekt. Toch kun je ook niet zeggen dat ze niet bestaat, want je ervaart ze in het dagelijks leven. Ze is een geheimzinnige en zeer machtige kracht, die men nooit mag onderschatten. In de Bhagavad Gietaa (VII 14) zegt Krishna:
Daivie hyeshaa goenamayie mama maayaa doeratyayaa,
maameva ye prapadyante maayaametaam taranti te.
Woord-voor-woord-vertaling:
Een groot geheim
Zoals ik hierboven schreef, ligt het in de aard van de geest dat hij geneigd is in oude groeven te werken. Bovendien heeft de wereld rondom ons een grote neerhalende kracht. Wat je dus in de eerste plaats nodig hebt, is een enthousiasme dat van bergen molshopen maakt. Als je dat niet hebt, worden molshopen bergen. Toen Swami Satchidananda ons voor het eerst bezocht in mei 1966 organiseerden we twee lezingen in de feestzaal van het stadhuis. Hij vond dat hij moest worden vertaald. We reageerden met een air van: "Dat kunnen we niet. Dat durven we niet." Maar Swamiji zei: "Ik geloof niet in schuchterheid." Het woord dat hij gebruikte was shyness-business. Ik opende mijn hart voor hem en nam hem op zijn woord en het vertalen ging wonderwel goed.
Swami Sivananda schrijft in zijn boek Japa Yoga: "Een grote goeroe die in een tempel op de oever van een brede rivier woonde en die vele honderden discipelen had, riep eens al zijn discipelen bij zich, zeggend dat hij hen allen nog eens wilde zien alvorens te sterven wat spoedig stond te gebeuren. De uitverkoren discipelen van die grote goeroe die altijd bij hem hadden gewoond, werden angstig en bleven altijd dichtbij hem, want ze dachten dat hij het geheim zou openbaren dat hem zo groot had gemaakt. Ze vreesden dat ze anders de gelegenheid mis zouden lopen en waakzaam bleven ze aan zijn zijde. Want al leerde hun goeroe hen vele gewijde mantras, ze verwierven geen krachten en dachten dat de goeroe nog altijd het geheim voor zich hield dat hem groot had gemaakt. Discipelen kwamen van einde en verre op elk uur en wachtten met grote verwachtingen. Een nederig discipel die ver weg woonde op de andere oever van de rivier kwam eveneens aan. Maar de rivier was in vloed en de stroming was zo sterk dat zelfs boten niet konden uitvaren. Maar de nederige discipel kon niet wachten aangezien de goeroe in die tijd kon overlijden. Hij mocht niet talmen, maar wat kon hij doen? Hij wist dat de mantra die zijn goeroe hem had gegeven almachtig was en hem tot alles in staat stelde. Dat was zijn geloof. De mantra zingend met geloof en devotie liep hij op het water. De discipelen die dit zagen, waren verbaasd over zijn krachten. En hem herkennend als iemand die lang geleden hun goeroe had opgezocht en die slechts één dag was gebleven om daarna weer te vertrekken nadat hem iets was geleerd. De discipelen dachten dat de goeroe aan hem het grote geheim had geopenbaard. Ze vroegen verbolgen aan hun goeroe waarom hij hen zo behandelde, al dienden ze hem jaren aan een stuk op een nederige manier. Waarom had hij het geheim aan die vreemdeling geopenbaard, die nota bene maar één dag was gebleven, en niet aan hen? De goeroe maande hen met een glimlach tot kalmte en riep de discipel. Hij vroeg hem wat hij hem jaren geleden had geleerd. De angstig wachtende discipelen waren verbaasd toen ze hem de naam 'Koedoe-Koedoe' hoorden uitspreken met ontzag, eerbied en devotie. 'Kijk', zei de goeroe, 'hij geloofde erin en dacht dat hij de sleutel tot alles had verworven. En dus werd hij beloond voor zijn geloof, concentratie en toewijding. Maar jullie bleven altijd maar twijfelen. Jullie dachten dat ik jullie niet alles had gegeven en dat ik nog altijd iets achterhield, al leerde ik jullie mantras met een grote kracht. Dit verstoorde jullie concentratie en gaf jullie de idee dat een groot geheim ongeopenbaard was gebleven. Jullie dachten onophoudelijk aan de onvolmaaktheid van jullie mantra. Deze ongewilde en onbegrepen concentratie op onvolmaaktheid maakte jullie zelf onvolmaakt.'"
Een nieuwe kijk
Het programma
Alle onderdelen van het programma zijn belangrijk. Ze pakken alle op hun manier een deel van het probleem aan. Veronderstel dat je in een kamer komt die je niet kent en waar het helledonker is. Je kunt de duisternis niet verdrijven door wild om je heen te slaan of door erop te slaan met een stok. Je vernielt op die manier alleen de inboedel.
Vedantische Kiertan
Af en toe beoefenen we dit in de Satsang of tijdens de Yoga Retraite. De verscheidene onderdelen worden herhaald door verschillende groepen, zodat het gezang rondgaat in de richting van de wijzers van het uurwerk. Het moet worden gezongen vanuit de buik, op de top van de stem, met kracht, overtuiging en enthousiasme en niet alsof men er zelf niet teveel van gelooft. Het is nuttig om dit te beoefenen als men lange tijd met de benen gekruist heeft gezeten. Het doet het bloed krachtiger stromen, wekt de energie op en verdrijft vermoeidheid. We leerden dit van Swami Sivananda.
Groep één zingt: Koham? Koham?
Groep twee zingt: Dehonaaham!
Groep drie zingt: Jievonaaham!
Groep vier zingt: Soham! Soham!
Het begint met de belangrijkste van alle vragen: Koham? Koham? Wie ben ik? Wie ben ik?
Koham bestaat uit twee woorden kah en aham. Kah betekent: wie. Aham betekent: ik. Aham is de nominatief van mad, ik.
Het eerste deel van het antwoord is: Dehonaaham! Ik ben niet het lichaam!
Dehah is het lichaam; na betekent: niet.
Het tweede deel van het antwoord is: Jievonaaham! Ik ben niet de individuele persoonlijkheid!
Jievah is afgeleid van de werkwoordswortel jiev, leven. Let er wel op dat je de j van jievo juist uitspreekt, dat wil zeggen als dzjievo. De Nederlandse j-klank wordt in het Sanskrit geschreven als y, zoals in Yoga. De letter j wordt uitgesproken als dzj, zoals in japa, jungle, jaya, jyeshtikaasana enz.
Het uiteindelijke antwoord is: Soham! Soham! Ik ben Hem! Ik ben Hem!
Soham is een samenstelling van sah en aham. Sah is de nominatief van tad, deze, die (daar), hij. Sah wordt vóór a (in dit geval de a van aham) so en de a valt weg: soham.
Verzen uit het elfde boek _van de Bhaagavatam