l. In de vroege morgen herinner ik mij Hem, Aatma Tattva (het Zelf dat de Dat-heid of essentie is), zelflichtend in de lotus van het hart, Bestaan-Bewustzijn-Zaligheid, het doel van Paramahamsas (wijzen), Toeriya (de vierde; het ene bewustzijn aan de basis van waken, dromen en slapen). Ik ben Hem die zich bewust is van alles wat gebeurt in de waak- en de droomtoestand en in de diepe slaap, eeuwig, zonder delen, vrij van geboorte en dood en aldoordringend Brahman (het Absolute). Ik ben niet de samenstelling van elementen.

2. In de morgen aanbid ik Hem, die buiten het bereik van de geest en de spraak ligt, die door zijn genade al deze uitspraken verlicht, die door kenners van de Vedas wordt beschreven als niet-dit, niet-dit en door kenners van Brahman als God der goden, als ongeboren en onsterfelijk en als de allerbelangrijkste.

3. In de vroege morgen buig ik voor de Eeuwige, Poeroeshottama (Hoogste Bewustzijn) genoemd, die altijd vol, voorbij duisternis en schitterend is als de zon en in wiens weergaloos wezen het hele heelal verschijnt als een slang in een touw.

4. Hij die in de morgen deze drie gewijde verzen herhaalt, die de sieraden van de drie werelden zijn, zal de Verheven Staat bereiken!