The Divine Life Society
Afdeling Aalst |
Een kort overzicht van het magazine,
Licht van Sivananda, Oktober 2008, Vol. 500
Yogamagazine
"Licht van Sivananda" niets overtreft het. |
Overzicht van het laatste nummer van Licht van Sivananda:
titels en enkele uittreksels
EEN WOORD VAN AANMOEDIGING
Krans van kennisgeheimen
Opgedragen aan Sadgoeroedev Swami Sivananda, de inspiratiebron van Yoga Vedanta Aalst
In dit werk van Shankara worden de kenmerken van de verlichte wijze beschreven. De zoeker wordt aangeraden te mediteren over deze kenmerken om dezelfde staat te bereiken.
VIJFHONDERD
Dit is nr. 500 van Licht van Sivananda. Een gelegenheid om onder andere stil te staan bij de betekenis van de woorden van de titel.
Sivanandawas de inspiratiebron. Ik vertaalde een artikel waarin een van zijn vooraanstaande discipelen, Swami Krishnananda, zijn goeroe of spirituele leraar en diens werk met liefde en ontzag in de kijker plaatst (blz. 13).
Lichtis natuurlijk het tegenovergestelde van duisternis. Schier het gehele Oosten gelooft dat de mens hier op aarde is om de Weg van de verlichting te gaan en dat de Weg van de verlichting de Zelfverwerkelijking of Zelfontdekking is. De verlichting is tevens de verdwijning van de duisternis van onwetendheid. Met onwetendheid wordt de Zelfvervreemding bedoeld. Zelfvervreemding is dat men geen antwoord weet op de vraag "Wie ben ik?" of dat men met andere woorden "ik" zegt tegen iets wat men niet is.
De mens leeft hier immers onder invloed van een vreemde illusie, die van hem een vreemdeling maakt voor zichzelf. Hij gelooft dat hij dit lichaam is en dat zijn bewustzijn een product is van zijn hersenen. Gelovigen daarentegen hopen dat ze hierna naar de hemel zullen gaan, maar als we onszelf in al onze kleinheid en Zelfvervreemding meenemen, zal het ook daar wel hoofdzakelijk kommer en kwel zijn.
De mens moet nergens heen om het geluk te vinden. Als hij het hier niet vindt, zal hij het ook hierna niet vinden. "Geluk is je wezenlijke aard", zei Goeroedev, zoals zijn discipelen Swami Sivananda noemen. Dit was niet iets dat hij had ontdekt. Het is iets dat hij had verwerkelijkt. Want dat geluk onze ware aard is, hoefde hij niet te ontdekken, hij kreeg het mee met zijn opvoeding. Het staat immers in de oeroude Vedas, die de basis vormen van de cultuur waarin hij opgroeide. Die cultuur is er een van Bewustzijn. Dat is het grote geheim van de hindoe filosofie of van hindoe India.
De Vedas zeggen: "Pragnyaanam Brahma, Bewustzijn is het Absolute (Aitareya Oepanishad van de Rigveda). Aham Brahmaasmi, Ik ben het Absolute (Brihadaaranyaka Oepanishad van de Yajoerveda). Tat tvam asi, Gij zijt dat (Chaandogya Oepanishad van de Saamaveda). Ayam Aatma Brahma, Dit Zelf is het Absolute (Maandoek-ya Oepanishad van de Atharvaveda)." Dit is het wat de wijzen of zieners lang geleden zeiden. Met andere woorden, het geluk dat je zoekt, is dat wat je bent.
De moeilijkheid
Ik probeer me moderne mensen voor te stellen in de staat van verlichting. En dat lukt niet. Ze zijn immers ontzettend ver afgedwaald van hun wezenskern. Het minste dat men kan
zeggen is dat er heel wat werk aan de winkel is, dat er veel kosten aan zijn.
Nonkel Benoit was een getuige van Jehova. In zijn woonkamer hing, mooi ingekaderd, de volgende mooie Bijbeltekst aan de muur: "De mens leeft niet van brood alleen." Dat we dit vergaten, verklaart waarom het bij steeds meer mensen onder de voeten begint te branden. Ze zien in dat het zo niet verder kan. Ze verlangen naar iets anders dan wat het moderne leven hen biedt. Ik heb heel wat mensen in de Yogales gezien die het op materieel gebied aan niets ontbreekt, die er best aantrekkelijk uitzien, die een goede partner en degelijke kinderen hebben. En… die het niet meer zien zitten, zoals de gangbare uitdrukking luidt. Ze komen naar de Yogales, omdat ze er heil van verwachten. Ze hopen dat de Yogaoefeningen hen andere gedachten zullen geven en hen van hun stress en depressiviteit zullen verlossen. Die verwachtingen zullen worden ingelost als ze in hun Yogabeoefening zichzelf leren herontdekken.
Het is niet ondenkbaar dat dit sommige lezers een wrang gevoel geeft, want vaak zie je dat een dergelijk streven een volstrekt egoïstische wending neemt. Het heeft in dat geval met Yoga niets te maken. Je kunt je geluk immers niet vinden door anderen ongelukkig te maken. Je kunt een partner die het beste deel van zijn leven in zijn gezin en de opvoeding van zijn kinderen heeft geïnvesteerd, niet na vijfentwintig, dertig jaar de laan uitsturen, omdat je er "voor jezelf wilt zijn". Niemand hoeft zijn partner de laan uit te sturen. Je hoeft niets of niemand de laan uit te sturen. Het is het gevoel "het is van mij" dat moet worden gedumpt. Het is de vereenzelviging met de dingen die moet worden doorbroken. Maar daarvoor zijn inzicht en oefening nodig. Er is geen andere manier. En in die behoefte, de behoefte aan inzicht en de wijze van oefenen, probeert Licht van Sivananda al bijna 45 jaar lang te voorzien.
Oefening is onmisbaar
Mahaaraaj
Lezers schrijven
Op mijn verzoek tot wat feedback ter gelegenheid van het verschijnen van nr. 500 van Licht van Sivananda kreeg ik volgende reacties. Noodgedwongen heb ik sommige teksten moeten inkorten. Hier en daar heb ik het taalgebruik wat bijgeschaafd, maar aan de inhoud heb ik niet geraakt en die blijft dus helemaal voor rekening van de schrijver.
Het is niet zo dat ik wil worden geprezen, want, om het met de woorden van Louis Paul Boon te zeggen, lof kun je niet stoven. Ik volg gewoon de raad op van Swami Satchidananda, de eerste Swami die ons in mei 1966 bezocht en die me ook mijn Yoganaam gaf. Hij zei me: "Je moet jullie werk bekend maken." Jezus zei hetzelfde. Hij zei: "Zet je licht niet onder de korenmaat."
Ik ben er ook al lang achter dat voor iedereen goed doen niet tot de mogelijkheden behoort. Een vader en zijn zoon waren op weg met hun ezel. Ze zaten beiden op de ezel. Een voorbijganger vroeg of ze zich niet schaamden het arme dier zo af te jakkeren. Ze gingen dan maar naast de ezel lopen. Een andere voorbijganger vroeg of ze gek waren: "Een ezel hebben en ernaast lopen." De vader kroop dan maar op de ezel. Hem werd een eind verder gevraagd of hij niet verlegen was: op de ezel zitten en zijn zoon laten lopen. Hij liet dan maar zijn zoon op de ezel zitten aan wie men niet lang daarna vroeg of hij niet beschaamd was: er zelf zijn gemak van nemen en zijn vader te voet laten lopen. Van dan af deden ze wat hen best uitkwam. Hiermee wil ik niet gezegd hebben dat ik doof ben voor suggesties. Ik laat voorstellen altijd binnen in mijn geest en het is meestal tijdens mijn meditatie dat de respons erop komt.
Als ik lezingen moet geven, schrijf ik nooit vooraf op wat ik ga zeggen. Ik heb natuurlijk een algemene lijn in gedachten, die werkt zoals de draad waaraan de bloemen van een guirlande worden geregen. Bij mij gaat het andersom: ik schrijf achteraf op wat tijdens mijn lezingen naar boven is gekomen en dat naar boven werd gehaald door het enthousiasme van de toehoorders. Het is van hen dat de kwaliteit van de lezing afhangt. Ik spreek en schrijf ook altijd uit eigen ervaring, gedreven door het verlangen met iedereen te delen wat ik heb ontdekt.
De volgende reacties staan in de volgorde waarin ik ze ontving
Toekomstplannen
In het novembernummer, nr. 501, begin ik met de publicatie van de Yoga Soetra. Dit is het handboek van de Yoga Darshana, de klassieke Yogafilosofie van Maharshi Patanjali (1200 vóór Christus). Yoga is evenwel veel meer dan de Yoga Soetra. Er zijn immers verscheidene andere bronnen van Yoga. Er is de epische literatuur als bron van Yoga. Er is daarin vooral het Yogaboek bij uitstek, de Bhagavad Gietaa of het Lied van de Heer, dat voorkomt in het Mahaabhaarata epos. Er is de Yoga Vaasishtha van Vaalmieki, die ook het Raamaayana schreef. Er is de Yoga van de ongeschreven traditie. Er is de Yoga van de Hatha Yoga Schriften. In de Poeraanas worden talloze wijzen en grote Yogis ten tonele gevoerd, die lange uiteenzettingen over alle facetten van Yoga geven. Dit is een aanzienlijke bron van Yoga. Het is in die ruime betekenis dat in Licht van Sivananda het woord Yoga wordt gebruikt.
Om de omslag staat ook dat Licht van Sivananda gewijd is aan de studie van Vedanta(spreek uit: vedaanta). Vedanta betekent: het einde (anta) van het weten (veda) of met andere woorden het hoogste weten of de kennis van de Kenner. Met Vedanta bedoelen we eigenlijk: Advaita Vedanta, het non-dualisme, zoals het werd beschreven door Shankara, zie mijn vertaling van zijn meesterwerk "Het Kroonjuweel van het Onderscheidingsvermogen" (blz. 3 van dit maandblad).
Het Yogapad van Patanjali wordt ook wel eens Raaja Yoga genoemd. Dit betekent: Koninklijke Yoga. Aan zee heb je nog koninklijke banen. Dit waren oorspronkelijk hoofdstraten, die uit alle richtingen konden worden betreden, waarop voertuigen in beide richtingen konden rijden en die voor allen toegankelijk waren. Dit is ook de betekenis van het bijvoeglijk naamwoord koninklijke (Sans-krit: Raaja) in Koninklijke Yoga of Raaja Yoga of Ash-taanga Yoga, het achtvoudige pad van Maharshi Patanjali. Het betekent dat iedereen zijn voordeel kan doen met de Yoga van Patanjali. Uitkijken dus naar mijn vertaling met commentaar van de Yoga Soetra waarvan de publicatie volgende maand begint.
Opwarming
DE MISSIE VAN SWAMI SIVANANDA
Swami Krishnananda
Vertaling van Swamiji's brief
in handschrift
20 maart 1957
Shrie Pannalal,
Onderzoek: "Wie ben ik?". Dit lichaam is niet "ik". Het is inert. Het is een mengsel van vijf elementen. Het is vergankelijk. Het is eindig. De zintuigen zijn niet "ik". Ze zijn eindig en vergankelijk. Praana is niet "ik". Ze is inert. Ze is een product van rajas. Ook de geest is niet "ik". Hij is inert. Het intellect en het ego zijn niet "ik". Het echte oneindige "Ik" is je meest innerlijke Aatma of Zelf.
BASISKENNIS ANATOMIE VOOR DE YOGABEOEFENAAR (8/2)
Kracht in de hamstrings
Lenigheid in de hamstrings