Yogateksten lijken vaag omdat ze voor de lezer enkel bestaan uit concepten, begrippen en ideeën. Een Yogatekst gaat maar leven door een dagelijks belevend luisteren. Aan de boodschap van een Yogatekst heb je pas een ware boodschap wanneer alle concepten jouw levensechte ervaring worden, waarin het onverwoordbare en alles tussen de regels tot leven komt. Als je de draad in alle lessen hebt gevonden en gevolgd, is het je duidelijk dat je op elk ogenblik van elke dag wegvlucht van jezelf of van het ik in zijn innerlijke eenzaamheid. Het leven van zowat alle mensen is verveling opgevuld met ervaringen, genot en "de jacht op buit in de nacht van menselijk onwetendheid". In elk mensenleven komen dan ook genoeg ogenblikken voor waarin de jacht faalt, waarin het genot kleiner is dan de begeerten en waarin men terugvalt op het eenzame ik, een schrijnende eenzaamheid, een leegte en een hopeloos verloren zijn, waar we bij gebrek aan spiritualiteit of de cultuur van eenzaamheid niet mee overweg kunnen. Eenzame mensen begrijpen me als ik zeg dat men in echte innerlijke eenzaamheid op de rand staat van een bodemloze afgrond. Voor wie meditatie, ontspanning, Kripaa Moedraa, het offer van zien en luisteren enz. heeft beoefend en beleefd, is die afgrond niet zo angstwekkend dat men er in depressie en angst van wegvlucht of zich vastklampt aan duizend strohalmen zoals pseudoreligie, pseudoyoga, wensdromen, idealen, ideologieën en noem maar op. Een Yogabeoefenaar is in staat om, in zo' n gezegend ogenblik, het topmoment van het leven, dé keuze van zijn leven te maken. Voor hem is de keuze duidelijk: zich vrijwillig in de afgrond storten of ervan weglopen!

Mensen die in een ogenblik van eenzaamheid naar een psychiater hollen of bij "normale" mensen te rade gaan, grijpen zich vast aan strohalmen die de afgrond opnieuw verdonkeremanen. Dat brengt hen soms weer op de vlakte, waar ze vrede nemen met het alledaagse bestaan en de jacht op buit, erger dan ooit om niet terug te vallen op eenzaamheid.

Een ware Yogi, vertrouwd met eenzaamheid en voorbereid op een topmoment, die zich gerealiseerd heeft dat het alledaagse leven niets anders is dan het achternazitten van vlinders of het eeuwige wegvluchten in schijn, duikt onverschrokken in de bodemloze kloof van eenzaamheid, door alle vereenzelviging, zelfvervreemding en het zoeken naar uiterlijke zekerheden in hun totaliteit los te laten. Hij springt vrijwillig in de afgrond van eenzaamheid, waar het ik wordt verbrand in het vuur van eenzaamheid-behouden-als-eenzaamheid of het "ik-behouden-als-ik waarin het ik achterover tuimelt in het IK-IK (Bewustzijn)". Als het ik met al zijn onwaarheid en vervreemding opbrandt, rijst de Yogi als een feniks uit zijn as. Dan is hij Absolute Liefde, Absoluut Bestaan, Absoluut Bewustzijn en Absolute Zaligheid zoals alle wijzen en mystici. Hij is de oorspronkelijke Oceanische Staat, waarin alles wordt ervaren IN en ALS het Zelf en die door Ramana Maharshi als volgt werd verklaard:

Ik zal in waarheid de essentie van de bewezen besluiten van de hele Vedanta verklaren. Weet dat wanneer het ego sterft en het Zelf Dat is, Dat alleen overblijft wat Absoluut Bewustzijn is."

Men moet natuurlijk niet depressief zijn om Yoga te beoefenen. De depressieve mens doet het uit noodzaak, een wijs mens uit wijsheid.

Natuurlijk wil ik de dialoog tussen Baabaaji en Panchasara eindeloos toelichten. Al mijn lessen en meditaties zijn er een praktische toepassing van, ook van de onovertroffen Bhagavad Gietaa. Allerlei simpele oefeningen, gaande van Aasanas tot de subliemste Kriyaas, zijn trouwens dikwijls de beste media om iets over te brengen aan mensen in nood en mensen die wijs genoeg zijn om in te zien dat het leven voor iets anders bedoeld is dan spijt om het verleden, vlinders nalopen en zorgen over de toekomst. Er is iets wat ieder mens zou moeten realiseren voor hij zijn laatste adem uitblaast. Zonder dat is het leven een verloren leven. Dat wordt door Ramana Maharshi subliem verwoord:

De Kaalie Yantra is op zichzelf niets om bang van te zijn. In de traditie staat de Kaalie Yantra bekend als het middel tegen angst. De Kaalie Yantra is niets anders dan een abstracte voorstelling van de Natuur en de ertoe behorende Nara (zie 4e les). Het middelpunt stelt Bewustzijn voor dat louter door zijn aanwezigheid Shakti aanzet tot het scheppen, onderhouden, vernietigen en herscheppen van de natuur. Het is een ideaal beeld voor meditatie, omdat het, zoals de moeder voor de baby, te maken heeft met de hele omgeving (de Natuur) en jezelf (het Zelf of Bewustzijn). De meditatie is overigens zeer eenvoudig: je bewustzijn van de totaliteit van ervaring, bestaande uit de Yantra, alles wat binnen je gezichtsveld valt en jezelf als een ervaring. Belangrijkst is dat het middelpunt geen ogenblik uit je waakzaamheid verdwijnt!

Misschien ben je bang voor het nieuwe of vreemde ervan, maar dan moet je maar even wennen en van de gelegenheid dankbaar gebruik maken om een gevoel te bekijken als een wolk aan de hemel. Het is waarschijnlijker dat je bang zijn het gekende verzet is van het denken dat zich door meditatie in zijn bestaan bedreigd voelt. Onderzoek "Wie is bang ?" terwijl je alle gedachten en gevoelens inderdaad bekijkt als wolken aan de hemel. De toeschouwer is niet bang! In zijn aanwezigheid verdwijnt alle angst... Je moet dus je gevoel beslist niet overwinnen, maar de gelegenheid aangrijpen voor Zelfonderzoek en toeschouwerschap.